Nice tükenmiş sevdalarda
Gönül hiç yorulmadı sevmekten
Hazların peşinde koşmaktan
Ve 'seni seviyorum' demekten
Sanki her seferinde bir başkaydı 'aşk'
Tendemiydi yoksa dudaktamıydı
Anıları bir o kadar uzak
Ben mi terk etmiştim
Yoksa onlar mı çekip gitmişti
Her yolcuya hancılık yapan ömrüm.....
Hep aynıydı, her şey aynıydı..
Severken...
Başlangıçlar ve sonlar...
Kederler ve ağlamalar...
Yoruldu bedenimin her hücresi
Doyumsuz istekleri paylaşmaktan
Büyümüş 'benleri' seyretmekten
Oysa ben
Bir okyanustum
Her bir dalgada onlara yaşam veren,
Alabildiğine aşkla seven..
Ve her seferde sonsuza savrulan
Ve yine yolu kendine çıkan
Bütün olamadıklarım
Bu okyanustan alabildikleri
Tenlerine yapışmış bir iki damla idi
Oysa ben
Sözlere sığmayacak kadar tanımsız
Yaşamlarında yer bulamayacak kadar büyük
Fark edemeyecekleri kadar onlardım
Özgürüm
Bitişli sevdalardan ve tanımlı aşklardan
Anladım ki
Aşk 'kendim' olmakmış
Rüzgar olup esmek
Güneş olup doğmak
Sınırsız… Sonsuz…
Hesapsız… Yarınsız olmakmış…
Ve şimdi burada İki bedende tek Can olmakmış.
SİZE SONSUZUN DERİNLİĞİNDEN SEVGİYLE ARMAĞAN EDİYORUZ....
Sevgi hayatın neresindedir? Sevgi nedir ne değildir? Sevgi sınırsız, sorgusuz, hesapsız ve nedensiz olabilir mi? Aşk bütün evrene yayılacak kadar çekime sahip midir? Şu küçük kalbimiz bütün bu nedenleri kaldırabilir mi? Aşk sonsuzluğun ücra bir köşesinde olsa bile gidip yaşanması mı gerekir?
Sevgi ve Aşk, herkesin gözlerinde aradığımız, o huşu verici titreşim, kendimizi aradığımız "Yol" mudur? Biz aslında farklı gözlerde hep aynı şeyi mi aradık? Hep tek bir kıvılcımı mı gördük?
Sizler de bu soruların cevaplarını arıyorsanız ve aradığınız o huşu verici titreşimin sonsuz derinliklerinde, haritasız ve pusulasız savrulmaya hazırsanız, doğru yerdesiniz.
Sonuçta ya sonsuzlukta kaybolacağız, ya da orada, o derinlikte kalmayı ve varlığımıza sahip çıkmayı öğreneceğiz. Ve onunla yaşama yeni ve meraklı gözlerle bakacağız.
Size sonsuzun derinliğinden sevgiyle armağan ediyoruz..
Sevgi ve ışıkla
Nilgün Nart - Can Akın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder